ده ستاره‌ی پرنور آسمان : (۲) سهیل

دومین چراغ درخشان آسمان شب ستاره‌ی نام‌آشنای سهیل است.

این ابرغول سفید درخشان‌ترین ستاره‌ی صورت فلکی شاه‌تخته محسوب می‌شود. سهیل یک واژه‌ی عربی به معنای درخشان است. به راستی درخشندگی برازنده‌ی سهیل است چون اگر به عدد قدر مطلق آن توجه کنید درمی‌یابید که سهیل به‌رغم دور بودنش از ما باز هم یک ستاره پرنور به شمار می‌آید. این ستاره‌ی کهن برای دریانوردان باستان بسیار مهم بوده و در واقع معادل ستاره‌ی قطبی در جنوب به شمار می‌رفته است و هر وقت آن را به بیشترین ارتفاع می‌دیدند آن‌جا نقطه‎ی جنوب بوده است.

میل این ستاره منفی ۵۲ است یعنی بر اساس محاسبات عرض جعرافیایی ۳۷ درجه بالاترین عرض ممکن برای رصد آن است که البته نیاز به افق باز دارد. درواقع این ستاره‌ی درخشان عملاً ازعرض جعرافیایی ۳۴ درجه به پایین‌ یعنی نواحی مرکزی و جنوبی ایران راحت‌تر دیده می‌شود.