همان‌طور که می‌دانید تلسکوپ فضایی اسپیتزر در سال ۲۰۰۳/۱۳۸۲ به فضا پرتاب شد تا در نور فروسرخ به کاوش در عالم بپردازد. برنامه‌ی تلسکوپ اسپیتزر، چهارمین و تا به حال آخرین پروژه از سری برنامه‌ی رصدخانه‌های بزرگ ناسا بوده است. این پروژه به طوری تعریف شده بود که اسپیتزر ۲٫۵-۳ سال به فعالیت ادامه دهد اما مانند بسیاری دیگر از برنامه‌های دیگر این تلسکوپ تقریباً دو برابر و نزدیک به شش سال کار کرد. ابزارهای تلسکوپ اسپیتزر با مخزن هلیوم مایع خنک می‌شدند اما در سال ۲۰۰۹/۱۳۸۸ ذخیره‌ی هلیوم مخزن به پایان رسید و عملاً پایانی برای بسیاری از ابزارهای این تلسکوپ محسوب می‌شد. با این حال هنوز هم دو دوربین IRAC تلسکوپ که در کوتاه‌ترین طول‌موج‌ها عکس می‌گیرند به کار خود با همان کیفیت پیش از پایان هلیوم ادامه می‌دهند. تصاویری که در زیر می‌بینید، تصاویر تلسکوپ اسپیتزر است که در نور فروسرخ گرفته شده‌اند. بیشتر این تصاویر ترکیبی با تصاویر دیگر تلسکوپ‌ها مانند هابل، هرشل، سوبارو و … هستند.
کهکشان M33، این کهکشان یکی از نزدیک‌ترین کهکشان‌ها به راه شیری است و از ما ۲٫۹ میلیون سال نوری فاصله دارد.
تصویر فرو سرخ از ابرماژلانی کوچک که در فاصله‌ی ۲۰۰ هزار سال نوری از ما قرار دارد.
این تصویر ترکیبی از اطلاعات تلسکوپ اسپیتزر(فرو سرخ) و سوبارو(نور مرئی) است. نقاط سرخ در این تصویر نمایان‌گر کهکشان‌ها هستند.
کهکشان ZW II 96 یکی از فعال‌ترین مناطق شکل‌گیری ستاره‌ها در عالم. این کهکشان ۵۰۰ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد.
If astronomy had its own Academy Awards, then this part of the Milky Way would have been the “Favorite Nebula” pick for 2011. Competing against 12,263 other slices of the sky, this got more votes from the 35,000 volunteers searching for cosmic bubbles than any other location.The volunteers are all “citizen scientists” working on the Milky Way Project, scanning a vast collection of infrared images from NASA’s Spitzer Space Telescope. Their goal is to identify bubbles that have been blown into gas and dust by stars forming in our Milky Way galaxy. The volunteers study image after image, drawing circles around possible bubbles. Together their efforts have produced a catalog of more than 5,000 bubbles, 10 times what was known before.While scrutinizing each of the images, the volunteers can to bookmark favorite areas. The bright yellow-red nebula at the center of this image garnered the most votes.Interestingly this nebula, which is in the constellation of Scutum, has no common name since it is hidden behind dust clouds. It takes an infrared telescope like Spitzer, which sees beyond the visible spectrum of light, to see through this dark veil and reveal this spectacular hidden nebula.We are seeing stars in the process of forming within this audience-favorite nebula, as well in the surrounding areas in this image.
سحابی بی نام و نشان در راه شیری
Sombrero Galaxy Not So Flat After All
کهکشان بیضوی سومبررو SOMBRERO
This image of the Pinwheel Galaxy, or M101, combines data in the infrared, visible, ultraviolet and x-rays from four of NASA’s space telescopes. This multi-spectral view shows that both young and old stars are evenly distributed along M101’s tightly-wound spiral arms. Such composite images allow astronomers to see how features in one part of the spectrum match up with those seen in other parts. It is like seeing with a regular camera, an ultraviolet camera, night-vision goggles and X-Ray vision, all at once! The Pinwheel Galaxy is in the constellation of Ursa Major (also known as the Big Dipper). It is about 70% larger than our own Milky Way Galaxy, with a diameter of about 170,000 light years, and sits at a distance of 21 million light years from Earth. This means that the light we’re seeing in this image left the Pinwheel Galaxy about 21 million years ago – many millions of years before humans ever walked the Earth. The red colors in the image show infrared light, as seen by the Spitzer Space Telescope. These areas show the heat emitted by dusty lanes in the galaxy, where stars are forming. The yellow component is visible light, observed by the Hubble Space Telescope. Most of this light comes from stars, and they trace the same spiral structure as the dust lanes seen in the infrared. The blue areas are ultraviolet light, given out by hot, young stars that formed about 1 million years ago. The Galaxy Evolution Explorer (GALEX) captured this component of the image. Finally, the hottest areas are shown in purple, where the Chandra X-ray observatory observed the X-ray emission from exploded stars, million-degree gas, and material colliding around black holes.
;کهکشان M101. این تصویر، ترکیبی از تصاویر ۴ تلسکوپ بزرگ هابل،اسپیتزر، چاندرا و گلکس است.
