گونه هایی از سیارات فراخورشیدی هستند که در منظومه ی ما وجود ندارند. *ابر زمین ها* و *مینی نپتون ها*
کهکشان Dragonfly 44 مانند لکهای در فضا به نظر میرسد. فیزیکدانان تصور میکردند که این هاله، ماده تاریک عظیمی را
نمونهی اولیهی نسل جدید استارشیپ اسپیس ایکس، که قابلیت پرتاب مجدد را هم دارد، پس از ماه ها تاخیر و
آینهی بزرگ تلسکوپ SALT به آن اجازه میدهد تا به نمای کهکشانهای دوردست خیره شود. عملکرد تلسکوپهای نور مرئی به دو ویژگی وابسته است: توانایی گردآوری نور رسیده از اجرام آسمانی، و توانایی کانونیکردن آن
عکس از فرد اسپناک به درخشانترین ستارهی آسمان شب رسیدیم؛ شباهنگ نامهای دیگر شعرای یمانی – تیشتر – ستارهی سگ فاصله (سال نوری) ۸/۶ سال نوری صورت فلکی سگ بزرگ – کلب اکبر قدر ظاهری
رصدخانهی جنوبی اروپا (ESO) بهتازگی تصویری خیرهکنندهای از ابری تاریک در جایی که ستارهها در حال شکلگیری هستند، یک زایشگاه ستارهای با خوشههای ستارهای درخشان، ثبت کرده است. این تصویر جدید با تلسکوپ ۲/۲ متری
سیارهی زحل یا کیوان ششمین سیارهی منظومهی شمسی است. این سیاره در یونان باستان پدر مشتری «Saturn» نامیده شده است و در روم نماد خدای کشاورزی و زراعت لقب گرفته است. زحل دومین سیارهی بزرگ
تمامی حقوق برای سایت کانوت محفوظ می باشد